Ζελέ διακόσμησης ή γεύσης (μαρμελάδα ζελέ)

Σήμερα θέλω να σας μιλήσω λίγο για εκείνο το ωραίο ζελέ που έχουν επάνω οι τούρτες που τόσο θαυμάζετε και βρίσκονται στα ζαχαροπλαστεία.

Θα ήθελα να σας επιστήσω την προσοχή ότι αυτό το ζελέ δεν είναι τόσο υγιεινό όσο ίσως νομίζετε. Δεν είναι καν από φρούτο, είναι γεμάτο συντηρητικά και χρώματα και διάφορα άλλα ...

Θα σας δείξω ένα τρόπο λιγότερο βλαβερό και μάλιστα θα έχει και τα φρούτα και μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε και σαν μαρμελάδα εάν δεν το καταναλώσετε σε κάποια τούρτα ή τάρτα ή cheesecake.

Το ζελέ δεν είναι τίποτε περισσότερο από επαρκώς πηκτό μείγμα ζάχαρης και χυμό από ένα ή περισσότερα φρούτα.

Έχει μέσα κάποια ποσότητα πηκτίνης . Πάντα βέβαια μπορείτε να κάνετε και μόνοι σας πηκτίνη και να την συμπληρώσετε αντί για του εμπορείου αλλά αυτό είναι ένα άλλο κεφάλαιο που θέλει λίγο περισσότερο χρόνο και θα το κάνουμε σε κάποια άλλη ανάρτηση.

Οι πηκτίνες είναι πολύπλοκοι κολλοειδείς υδατάνθρακες που απαντούν ή παρασκευάζονται από πολλά φυτά. 

Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, οι πηκτίνες έχουν ικανότητα να μειώνουν τα επίπεδα της κακής χοληστερίνης, όσο και τα επίπεδα της ολικής χοληστερίνης.

Η κατανάλωση τροφίμων πλούσια σε πηκτίνες όπως τα φρούτα συνιστάται διότι οι πηκτίνες αυξάνουν τον όγκο της τροφής που καταναλώνεται χωρίς την προσθήκη θερμίδων και προκαλούν κορεσμό συμβάλλοντας στον έλεγχο του βάρους. 

Και για να γνωρίζετε από τι αποτελείται η βιομηχανική πηκτίνη, λένε ότι είναι οι φλοιοί των καρπών των εσπεριδοειδών, τα υπολείμματα των μήλων μετά την σύνθλιψη τους και την παραλαβή του μηλοχυμού καθώς και η πούλπα των ζαχαρότευτλων μετά την παραλαβή της ζάχαρης. 

Η περιεκτικότητα των φρούτων σε πηκτίνη εξαρτάται από :

- Το είδος του φρούτου

- Την ποικιλία του

- Το στάδιο ωρίμανσης (όσο πιο άγουρο είναι το φρούτο τόσο περισσότερο πηκτίνη έχει)

Φρούτα με υψηλή περιεκτικότητα σε πηκτίνη είναι η σάρκα και τα κουκούτσια των μήλων, το λευκό στρώμα της φλούδας των πορτοκαλιών και λεμονιών, τα κυδώνια και τα δαμάσκηνα.

Μέτρια περιεκτικότητα έχουν τα βερίκοκα, οι φράουλες, τα αχλάδια και το αβοκάντο.

Και τέλος χαμηλή έχουν ο ανανάς, τα κεράσια, τα ροδάκινα, τα αχλάδια και τα πεπόνια.

Έτσι λοιπόν ανάλογα υπολογίζεται και πόση πηκτίνη θα βάλετε για να δέσει λίγο το ζελέ σας. 

Εγώ σήμερα έχω χρησιμοποιήσει φράουλες, άσπρα και μαύρα μούρα, σμέουρα και μύρτιλλα, όπως λένε και στο εμπόριο "Φρούτα του δάσους", άρα ότι αναλογίες που έχω χρησιμοποιήσει είναι μόνο γι αυτά τα φρούτα αλλά και μόνο για την φράουλα σε περίπτωση που δεν βρείτε μούρα.

Υλικά:

Για το βράσιμο των φρούτων:

1 κιλό φρούτα 

1/2 φλιτζάνι νερό

Για το δέσιμο του ζελέ

1 κιλό φρούτα (μετά το στράγγισμα από την σήτα, τον πολτό) 

800 γρ. ζάχαρη

80 γρ. πηκτίνη (εμπορίου) εάν θελήσετε να το κάνετε μαρμελάδα 100 γρ. πηκτίνη

χυμό από μισό λεμόνι

Εκτέλεση:

Πλένουμε πολύ καλά τα φρούτα μας και τα τοποθετούμε σε βαθιά κατσαρόλα μαζί με το νερό και βράζουμε για 20 λεπτά σε μέτρια προς δυνατή φωτιά μέχρι να μαλακώσουν καλά.

Ξαφρίζουμε συνεχώς.

Κατεβάζουμε από την εστία, αφήνουμε για 5-10 λεπτά , λίγο να πέσει η θερμοκρασία και  περνάμε λίγο λίγο από σήτα πατώντας να πάρουμε όσο το δυνατόν περισσότερο υλικό και υγρό γίνεται. Τα σπόρια και ότι περισσεύει τα πετάμε (εδώ δεν ισχύει αυτό που λένε τίποτα δεν πετάμε).

Πλένουμε την κατσαρόλα μας, τοποθετούμε μέσα τον πολτό και την ζάχαρη και ανοίγουμε την εστία στην αρχή στο δυνατό και μόλις αρχίζει να βράζει χαμηλώνουμε σχεδόν στο μισό. Δεν σταματάμε καθόλου το ανακάτεμα μέχρι να τελειώσει όλη η διαδικασία (από την αρχή μέχρι το τέλος ). Κάπου στα 15 λεπτά αφού θα έχει αρχίσει ο βρασμός , ρίχνουμε μέσα την πηκτίνη ανακατεύοντας γρήγορα για να μην κάνει μπαλάκια και 5 λεπτά μετά ρίχνουμε το χυμό λεμονιού και κλείνουμε την εστία μας.

Απομακρύνουμε και την κατσαρόλα από την εστία. Τώρα  εάν θέλετε να καταλάβετε πια θα είναι η τελική σύσταση του ζελέ σας πάρτε λίγο βάλτε το σε ένα πιατάκι και 5 λεπτά στο ψυγείο. Εάν θεωρείτε ότι έχει πήξει πολύ μπορείτε να το αραιώσετε λίγο .

Ξεκινήστε βάζοντας πρώτα  1/2 φλυτζανάκι (ελληνικού καφέ) ζεστό νερό στο ήδη ζεστό ζελέ και ανακατέψτε το. Εάν θεωρείται ότι θέλει και άλλο συμπληρώστε λίγο ακόμη (πάντα το νερό να είναι χλιαρό προς ζεστό ΟΧΙ ΚΑΥΤΟ).

Εάν το ζελέ σας έχει γίνει αραιό , ξαναβάλτε την κατσαρόλα στην εστία , μόλις αρχίσει να ζεσταίνεται ρίξτε 10-15 γρ. πηκτίνη ακόμη, ανακατέψτε και αποσύρετε.  

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το ζελέ για να δώσετε γεύση στην τούρτα ανακατεύοντας το με την καλά χτυπημένη σαντιγί.

Μπορείτε να το στρώσετε πάνω από την τούρτα δίνοντας της αυτό το φοβερό χρώμα και την τέλεια γεύση!!!

Κοινώς μπορείτε να κάνετε την δική σας τούρτα. Άλλωστε δεν είναι και τόσο δύσκολο να κάνετε μια τούρτα μόνοι σας!!! Η τούρτα που ακολουθεί έχει γίνει με την ίδια λογική που έχει γίνει και η τούρτα με το φιστίκι Αιγίνης που έχω κάνει μόνο που έχει γεύση φρούτα του δάσους και όχι φιστίκι. 

Εάν θέλετε μπορείτε να ακολουθήσετε την διαδικασία με το παντεσπάνι και την μους σοκολάτα που είναι ίδια και στις δύο τούρτες και μετά να χτυπήσετε σαντιγί και να της δώσετε την γεύση των φρούτων του δάσους ή φράουλας.

Ακόμη και αν σας έχει πήξει παραπάνω και θέλετε να την κάνετε μαρμελάδα και αυτό καλό είναι!!!

Γιατί από γεύση είναι φανταστική και είναι και από φρούτα!!!

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ