Φθινοπωρινό φρούτο, με παράδοση χιλιάδων ετών, ο λωτός που χάρη στη λεπτή και χαρακτηριστική γεύση του, έχαιρε μεγάλης εκτίμησης από τους αρχαίους λαούς.
Είχε ονομαστεί ως η "τροφή των θεών".
Δυστυχώς στην Ελλάδα ο περισσότερος κόσμος δεν γνωρίζει ότι για να είναι εύγευστος ο λωτός θα πρέπει να καταναλώνεται ώριμος, πραγματικά ώριμος όμως (όπου πραγματικά στάζει μέλι).
Ο καρπός του έχει σχεδόν σφαιρικό σχήμα, πορτοκαλί έως κόκκινο και στυφή γεύση μόλις κοπεί από το δένδρο. Αν αφεθεί μερικές ημέρες γίνεται γλυκός και ζουμερός.
Και λοιπόν σας έχω καλά νέα, κυκλοφορούν πλέον μήλο-λωτοί που δεν χρειάζεται πλέον να περιμένεις να ωριμάσουν για να τους φας, είναι καινούργιες ποικιλίες και τρώγονται ενώ φαίνονται ότι είναι ακόμη άγουροι και είναι πεντανόστιμοι. Υπάρχουν επίσης και οι λωτοί καραλιόκ (σοκολατένιοι) εξίσου νόστιμοι και ανήκουν στην κατηγορία των μήλο-λωτών. Έτσι λοιπόν εάν δεν το είχατε μέχρι τώρα με το στιφό του λοτού, διαλέξτε μια από τις καινούργιες ποικιλίες για την μαρμελάδα σας και σας πληροφορώ δεν θα έχετε φάει κάτι παρόμοιο ... γίνετε απλώς μια μαρμελάδα θειική!
